ρόδι σέ πέτρινα χωράφια μέ στάχυα
Μερικά σπυριά ρόδι και η Περσεφόνη γύριζε στον κάτω κόσμο
Ανέβαινε στην γη , και γέμιζαν τα χωράφια στάχυα και παπαρούνες
Τώρα …. τα χωράφια και η πλούσια πανίδα και χλωρίδα της ευρύτερης περιοχής , έχουν αντικατασταθεί από ναυπηγεία, καμιόνια και τσιμέντο, μολύνοντας βλασφημικά την ιερότητα του τόπου
… άραγε θα πληρώσει ποτέ κανείς γιαυτο το έγκλημα;
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζηδάκης
iTunes: αγορά
[nggallery id=24]
